κυστικές διαταραχές

[Ντιανα]

Ενα απο τα πρωτα συμπτωματα που ειχα, πριν ακομα διαγνωστω με σκληρυνση, ηταν διαταραχες στην κυστη. Θυμαμαι πως, σε καποιες διακοπες, μου συνεβη το "ατυχημα", πριν προλαβω να φτασω στον ενδεδειγμενο για την περισταση χωρο. Στην πορεια εγινε η διαγνωση, και θεωρω οτι η αγωγη με avonex ελυσε το προβλημα για μια πενταετια περιπου.
Οταν η δραση της ιντερφερονης σταματησε να φερνει τα επιθυμητα αποτελεσματα, και βαδιζα προς την δευτεροπαθη προϊουσα μορφη της παθησης μας, τα προβληματα με την κυστη επανεμφανιστηκαν. Ολικη ή μερικη συνηθως ακρατεια ουρων ηταν κυριως αυτα.
Συνεβαιναν ομως σπανια, σε συχνοτητα μια ή δυο φορες το μηνα, οποτε δεν μου δημιουργουσε ιδιαιτερα προβληματα το γεγονος, παρα μονο οταν επρεπε να κανω πολυωρα ταξιδια, συν βεβαια το αγχος και την ανασφαλεια που προστεθηκαν στον ψυχολογικο τομεα.
Η λυση που βρηκα εκεινη την περιοδο της ζωης μου, ηταν να χρησιμοποιω πανες ακρατειας στα ταξιδια, οι οποιες τελικα βοηθησαν να ξεπερασω τις ανασφαλειες μου, αφου διαπιστωσα οτι κανενα "ατυχημα" δεν συνεβαινε και το προβλημα υπηρχε περισσοτερο στο μυαλο μου.
Ο νευρολογος μου εν τω μεταξυ μου συνεστησε να κανω εναν υπερηχο κυστης, ο οποιος ηταν καλος.
Τα τελευταια χρονια που βρισκομαι στο αμαξιδιο τα προβληματα με την κυστη επανεμφανιστηκαν καπως διαφορετικα πια. Υπαρχει καποιες φορες επιτακτικη αναγκη για ουρηση, σπανιοτατα μερικη ακρατεια (τρεις τεσσερις φορες το χρονο), συχνουρια, κυριως πρωινες ωρες ή κατα τη διαρκεια του υπνου (πραγμα ιδιαιτερα εκνευριστικο, γιατι αν σηκωνεσαι τρεις/τεσσερις φορες τη νυχτα, ο υπνος παει περιπατο) και μερικες φορες δυσουρια, να περιμενεις δηλαδη υπομονετικα, ενω θελεις να αδειασεις την κυστη σου, να συμφωνησει και η ιδια.
Ο φυσιατρος που με παρακολουθει τελευταια, μου μιλησε για νευρογενη κυστη, η οποια εμφανιζεται σε ανθρωπους με σκληρυνση και παραπληγια και στο προσεχες μελλον θα γινει και ουροδυναμικος ελεγχος. Κατα τη διαρκεια της νοσηλειας μου σε κεντρο αποκαταστασης, εκανα καθετηριασμους για πληρη κενωση της ουροδοχου κυστης μια φορα την ημερα, αλλα επειδη επαθα τρεις φορες ουρολοιμωξη σε διαστημα εφτα μηνων, τους σταματησα οριστικα.
Παιρνω τους τελευταιους μηνες συγκεκριμενη αγωγη σε χαπι (vesicare 5 mg), η οποια εχει βοηθησει σε πολυ μεγαλο βαθμο να αντιμετωπισω τα προβληματα με την κυστη.

[κώστας]

Αντιμετώπιση των κυστικών διαταραχών


Οι κυστικές διαταραχές μπορούν να αντιμετωπιστούν φαρμακευτικά ή με άλλες προσπελάσεις. Για να καθορίσουμε την πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση πρέπει αρχικά να διαγνώσουμε αν πρόκειται για σπαστική ή χαλαρή ή δυσυνεργική κύστη. Αυτό είναι εύκολα εφικτό καταγράφοντας προσεχτικά την συχνότητα των κενώσεων της κύστης, την ποσότητα των ούρων 48ώρου καθώς και την ποσότητα των κατακρατούμενων ούρων. Το ποσό των υπολειπόμενων ούρων καταγράφεται τοποθετώντας ένα καθετήρα στην κύστη μετά την ούρηση. Ποσό μικρότερο των 150 cc είναι ενδεικτικό φυσιολογικής ή μικρής σπαστικής κύστης, ενώ μεγαλύτερο ποσό καταδεικνύει χαλαρή κύστη.
Η μικρή σπαστική κύστη αντιμετωπίζεται φαρμακευτικά επιβραδύνοντας την μετάδοση ώσεων από το κέντρο του νωτιαίου μυελού προς την κύστη. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται συνήθως είναι τα Ditropan (οξυβουτυνίνη), Probanthine (προπανθίνη) Urikrat (εμεπρόνιο) ή τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά με αντιχολινεργική δράση όπως η αμιτρυπτιλίνη (Satoten) ή ιμπραμίνη (Tofranil). Η οξυβουτυνίνη μπορεί να δοθεί σε δόσεις που κυμαίνονται μεταξύ 5 και 10 mg και τα τρικυκλικά μπορούν να αρχίσουν με 25-30 πριν τον βραδυνό ύπνο και να αυξηθούν σταδιακά ανάλογα με τα αποτελέσματα. Ένας επίσης αντιχολινεργικός παράγοντας που δεν κυκλοφορεί στην Ελλάδα είναι η ιοσκιαμίνη σουλφιδική (Levsin, Levsinex) αλκαλοειδές της μπελλαντόνα, και μπορεί να δίνεται σε δόσεις των 0.125 mg κάθε τέσσερις ώρες ή 0.375 mg κάθε δώδεκα ώρες. Επιμηκύνουν τα μεσοδιαστήματα και ελαττώνουν την επιτακτικότητα της ούρησης και έτσι ο ασθενής έχει περισσότερο χρόνο για να φτάσει στην τουαλέτα αποφεύγοντας έτσι την σταγονοειδή διαφυγή ούρων και την ακράτεια. Μία επιπλέον εναλλακτική λύση στο πρόβλημα της ακράτειας είναι η βαζοπρεσσίνη ή δεσμοπρεσσίνη (Defirin), η αντιδιουρητική ορμόνη, σε ρινικό σπρέυ, μία φορά την ημέρα.
Η θεραπεία της μεγάλης χαλαρής κύστης δεν είναι το ίδιο απλή και συνήθως βασίζεται σε εναλλακτικές λύσεις για την κένωση της κύστης παρά σε φάρμακα. Μία κοινή μέθοδος που βοηθάει στην πληρέστερη κένωση της κύστης είναι η τεχνική Crede. Πρόκειται για ένα είδος μασσάζ της κύστης όπου o ασθενής πιέζει προς τα κάτω την κάτω κοιλία με τα δυο του χέρια αφού προηγουμένως έχει αποβάλλει εκουσίως όσα περισσότερα ούρα μπορεί. Οι άνδρες είναι απαραίτητο να κάθονται στην διάρκεια της ούρησης.
Εάν δεν έχουμε ικανοποιητικό αποτέλεσμα με την παραπάνω μέθοδο προχωρούμε στους διαλείποντες αυτοκαθετηριασμούς χρησιμοποιώντας μικρούς εύκαμπτους καθετήρες μίας χρήσεως που εισέρχονται μέσω της ουρήθρας στην κύστη και έτσι αποβάλλονται τα ούρα που βρίσκονται μέσα σ' αυτήν. Με τον τρόπο αυτόν καθορίζει ο ασθενής τα χρονικά διαστήματα της κένωσης της κύστης και αποφεύγονται τα επεισόδια απώλειας ούρων. Η συχνότητα των καθετηριασμών διαφέρει από άτομο σε άτομο αλλά δεν χρειάζεται να γίνεται συχνότερα από κάθε 4-6 ώρες. Μπορεί επίσης να εφαρμοστεί συνδυασμός του Ditropan (οξυβουτυνίνη) με αυτοκαθετηριασμούς ώστε να μην υπάρχει έπειξη προς ούρηση μεταξύ των αυτοκαθετηριασμών.
Αν οι παραπάνω μέθοδοι δεν αποδώσουν σημαίνει ότι δεν υπάρχει συγχρονισμός στην λειτουργία της κύστης και της ουρήθρας δηλαδή πρόκειται για δυσυνεργική κύστη. Σ' αυτήν την περίπτωση μπορεί να βοηθήσουν οι α-αδρενεργικοί ανταγωνιστές που οδηγούν στην χάλαση του σφιγκτήρα. Τέτοιοι παράγοντες είναι η τεραζοσίνη (Hytrin), η φαινοξυβενζαμίνη και η κλονιδίνη (Catapressan).
Εάν οι κυστικές διαταραχές δεν αντιμετωπίζονται ούτε φαρμακευτικά ούτε με τους διαλείποντες αυτοκαθετηριασμούς τότε σαν τελευταία λύση ακολουθεί ο συνεχόμενος χρόνιος καθετηριασμός της κύστης που όμως εγκυμονεί τον μεγάλο κίνδυνο των χρόνιων λοιμώξεων του ουροποιητικού.


Πηγή: http://www.encephalos.gr/full/38-1-02g.htm