Πάντα μου άρεσαν τα καφενεία...
...το μικρό καφενεδάκι απέναντι απ' το σχολείο όπου μαζευόμασταν κάνοντας καμιά φορά σκασιαρχείο από κάποιο βαρετό μάθημα ή για να κανονίσουμε τις εκδρομές μας...
...το παραδοσιακό στην πλατεία του χωριού με τα τραπεζάκια αραδιασμενα κάτω απ' τη σκια του γεροπλάτανου....
...το καφέ με τις βαμμένες μπλε ψάθινες καρέκλες, για να εναρμονίζονται με το απέραντο γαλάζιο του αιγαίου σε κάποιο νησί...
...τα διάφορα καφέ στις πόλεις που με φιλοξένησαν στη ζωή μου, που όλα υπήρξαν χώρος συναντησης της παρέας, χώρος που μαζευόμασταν για να πούμε τα νέα μας, να μοιραστούμε τους πόθους και τις αγωνίες μας, τις χαρές και τις λύπες μας, χώρος που γέννησε έρωτες και δυνατές φιλίες, χώρος που ευωδίαζε αγάπη...
Γι' αυτό αγάπησα "το καφέ της καρδιάς μας" ήδη από τον τίτλο
ξέρω ότι θα γεμισει τις καρδιές μας με δυνατές συγκινήσεις, γιατί το καφέ της καρδιάς μας φτιάχτηκε για τους φίλους της καρδιάς μας...
Ας μαζευόμαστε λοιπόν σιγά σιγά!
Καλή αρχή...
