Το καφέ της καρδιάς μας

[kaiti]

Καληνύχτα! .

[κώστας]

Για σας παιδιά!
Κέλυ σ΄ έχει πάρει πολύ από κάτω. Το ίδιο και μένα. Εμ Βέβαια, με αυστηρή ρουτίνα ζωή, πως να μη σε πάρει από κάτω. Είναι κι΄αυτές οι συμβουλές του τύπου "πολέμησε την", "μην την αφήνεις να σε καταβάλει" που σε αποτελειώνουν. Άντε τώρα να εξηγείς περί τίνος πρόκειται. Και τώρα πείτε μου, πως ν΄αλλάξεις μια καθημερινή ρουτίνα όταν είναι απολύτως αναγκαία;! Πως να προσθέσεις μια πινελιά μ΄ έντονο χρώμα στον γκρίζο πίνακα της ζωής σου; Ίσως με αρκετά χρήματα. Αλλά κι΄αυτά στην ποσότητα αυτή δεν υπάρχουν.

[kely]

Αχ βρε Κώστα αυτό το γκρίζο τουλάχιστον δεν είναι μαύρο .
Λοιπόν Τέρμα οι μελαγχολίες είμαστε δυνατοί είμαστε αλάνια και σε όποιον αρέσουμε για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε αααααα

[agathan]

Αν και θα μιλησω εκ του ασφαλους... εχω μαθει ενα πραγμα (και με το δυσκολο τροπο): τιποτα δεν αλλαζει αν δεν κανεις κατι γιαυτο.

οσο και να παραπονιεμαι οτι το βαζο ειναι κοκκινο και το θελω μπλε... αν δεν παω να παρω αλλο ή να το βαψω, δεν προκειται να αλλαξει χρωμα.
ισως ειναι κακο το παραδειγμα γιατι θα μου πειτε "μα εγω δυσκολευομαι να παω εκει, να βγω απο το σπιτι, να κουνησω τα χερια μου, να ... , να ..." και θα εχετε δικιο.
Αυτο που προσπαθω να πω ειναι ομως, οτι αυτο το γκριζο που σας βαραινει, να βρειτε κατι για να το βαψετε. Οχι δεν ειναι ευκολο ουτε απλο. Αν τα παρατησουμε ομως, θα παραμεινει γκριζο και θα μας πλακωνει και μεις μονο θα το κοιταμε...

τωρα αν μπορω να σας βοηθησω καπως, ευχαριστως να το κανω! τι σκατα συγκατοικοι ειμαστε;;;
προς το παρον θα μας βαλω ενα βαρελι μπυρα του καθενου να πανε τα φαρμακια κατω

[kely]

εβιβα λοιπόν Αγγαθανάκι άσπρο πάτο

[κώστας]

Άγγελε σωστά μιλάς!

[Βίκυ]

Καλήν εσπερα συγκάτοικοι
Εδώ μελέτη... αρχίζει η πρόοδος στη σχολη
Γενικά τρέχω, είχα και τον έλεγχο εξαμήνου για το χάπι...
Παραστάσεις με τη χορωδία, ετοιμαζόμαστε για την δευτερη
Ντραμς.... σχολή
Ειμαι όμως πολύ καλά και πολύ χαρούμενη
Θέλω να προσέχετε και αν γίνεται να καλοπερνατε
Αν δεν γίνεται... χαμογελάστε στον πόνο σας για να τον ξεγέλασετε.... αυτό κάνω και καμιά φορά πιανει
Εφυγααααααα
Υγ. Αντμιν πιάσε μια μπύρα
Φχαριστω

[Ντιανα]

Καλημερα ομορφοπαιδα
Καθομαι και διαβαζω οσα γραψατε και σκεφτομαι....πως γινεται το γκριζο ασπρο ή εστω χρωματιστο;;
Πως να δωσω χρωμα οταν για πρωτη φορα μαλλον θα κανω Χριστουγεννα στο σπα;;
Πως να μην θλιβομαι που καποτε ημουν Χριστουγεννο απο μονη μου και η χαρα μου να στολιζω το σπιτι μου ηταν μεγαλυτερη απο κεινη που 'χουν τα μικρα παιδια;;
Και για αντισταθμισμα να βρισκω πανεμορφες εικονες με χριστουγεννιατικα δεντρα και να μετραω αντιστροφα το χρονο μεσα στις ομαδες μου στο φου μπου;;;
Και λεω πως ετσι μπαινω στο πνευμα της γιορτης.....μπουρδες.....ξεγελω τον εαυτο μου...
Το μονο που πιανει ειναι να μην σκεφτομαι πως ειμαι.....εχω βρει εναν μηχανισμο οπου εχω χωρισει στα δυο το σωμα μου....απο τη μεση και πανω ο παλιος μου υγιης εαυτος απο τη μεση και κατω ο βλαμμενος. Τον βλαμμενο τον ξεχναω τις περισσοτερες φορες σαν να μην υπαρχει. Και ολα τα ζω με την φαντασια. Ετσι ολα τα ομορφα δεντρακια τα εχω στολισει εγω, ολα τα χιονισμενα τοπια τα 'χω περπατησει......Και νιωθω ετσι πως κατι ζω....Βαυκαλιζομαι, το ξερω, αλλα ειναι ο δικος μου τροπος αμυνας...
Τα φιλια μου σε ολους καλη συνεχεια στη μερα σας αγαπες μου

[κώστας]

Προτείνω να τελειώσει η "γκριζίλα" προτού μετατραπεί σε μαυρίλα. Μάλιστα θα μπορούσαμε να επινοήσουμε μια δραστηριότητα στο forum στην οποία θα μπορούν να συμμετέχουν όλοι (εννοείται όποιος θέλει) κι΄αυτή ν΄αποτελέσει μια μικρή χρωματιστή πινελιά στην καθημερινότητά μας. Καταθέστε ιδέες.

[Ντιανα]

Για μενα Κωστα μονο η μουσικη χρωματιζει τη ζωη μου....και το διαβασμα, που το ξαναρχισα εδω κι ενα μηνα....ενα βιβλιο καθε δυο τρεις μερες....και τα καλαμπουρια με διαδικτυακους φιλους, συνασθενεις ή μη.....δεν μπορω να σκεφτω κατι αλλο..
Οριστε ενα τραγουδι, μολις το ανακαλυψα και μου αρεσε πολυ