"και τωρα γιατρε τι γινεται;"
"πρεπει να συνειδητοποιησεις οτι αγωγη γι' αυτη τη μορφη δεν υπαρχει προς το παρον!"
και μετα μου ειπε τον ακολουθο παραλληλισμο που συνηθιζω να μοιραζομαι, γιατι εξηγει και σε οσους δεν καταλαβαινουν, τι ειναι η προϊουσα μορφη...
"Φαντασου" μου ειπε, "οτι υπαρχει ενα ομορφο σπιτι και ξαφνικα εμφανιζεται μια μπουλντοζα απο το πουθενα και αρχιζει να γκρεμιζει...λιγο τοιχο απο δω, λιγη στεγη απο πανω, σπαει μερικα παραθυρα, καταστρεφει κανα δυο πατωματα....Και αφου κανει τη ζημια, μενει απο καυσιμα και δεν μπορει να καταστρεψει αλλο! Λοιπον, τι θα κανεις εσυ που μενεις στο σπιτι; θα αφησεις τους αερηδες, τη βροχη και το χιονια να μπουν στο σπιτι ή θα προσπαθησεις σιγα σιγα να επισκευασεις, οσο καλυτερα μπορεις, τη ζημια που εκανε η μπουλντοζα;;;"
Ετσι, μου τονισε τη σημασια των φυσικοθεραπειων και ποσο σημαντικο ρολο παιζουν στην βελτιωση της κινητικης μου καταστασης.
Πραγματι, απο τοτε δεν σταματησα να κανω φυσικοθεραπειες και διαπιστωσα οτι, οσο πιο εντατικα γινονται βελτιωνομαι κινητικα και νιωθω ευεξια, ενω οταν κατα διαστηματα τις παραταω, η κατασταση μου επιδεινωνεται.
Φυσικοθεραπειες, λοιπον, αδιαλειπτως και εδω να προσθεσω και την ασκηση στην πισινα που σε μενα λειτουργει ευεργετικα!
