Σκέφτονται όλοι οι άνθρωποι με αναπηρίες το ίδιο;

[agathan]

Στο συγκεκριμένο κανάλι εξερευνούν το πως αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι, και ειδικότερα κάποιες ομάδες ανθρώπων, την θέση τους ή την κατάσταση τους.
Στις αρχές του προηγούμενου μήνα έκαναν και το παραπάνω, στο οποίο κάλεσαν άτομα με αναπηρίες (6 για την ακρίβεια) για να απαντήσουν τις ερωτήσεις που είχαν μαζέψει.
Η διαδικασία έχει ως εξής: Στο πάτωμα έχουν οριστεί 7 κάθετες γραμμές. Στα αριστερά μας είναι το "διαφωνώ απόλυτα", "διαφωνώ", "διαφωνώ λίγο", η μεσαία γραμμή που είναι ουδέτερη, και στα δεξιά μας "συμφωνώ λίγο", "συμφωνώ", "συμφωνώ απόλυτα". Όλοι οι συμμετέχοντες στέκονται στην μεσαία γραμμή. Όταν γίνεται μία ερώτηση τότε πρέπει να αποφασίσουν αν θα πάνε προς τα αριστερά ή τα δεξιά σύμφωνα με το ποια είναι η απάντηση τους.

Οι ερωτήσεις που γίνονται εδώ είναι:

1. I am offended by the word "disabled" - Προσβάλομαι από τον όρο "ανάπηρος" [0:20]
2. This country provides enough resources for the disabled community - Η χώρα μας παρέχει επαρκείς πόρους προς την κοινότητα ατόμων με ειδικές ανάγκες [1:25]
3. Most people are ignorant about my disability - Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ποια είναι η αναπηρία μου [3:10]
4. I appreciate when people offer me help - Εκτιμώ τις περιπτώσεις που άνθρωποι μου προσφέρουν την βοήθεια τους [5:00]
5. Dating is difficult - Είναι δύσκολο να κάνεις νέες γνωριμίες (ρομαντικού τύπου) [7:15]
6. I have felt like a burden - Έχω νιώσει ότι είμαι βάρος [10:40]
7. I would change my disability - Θα άλλαζα την αναπηρία μου [14:53]
8. I am living a fulfilled life - Ζω μία γεμάτη ζωή [17:35]

Πως τα βλέπω εγώ:

1. Η λέξη "ανάπηρος" (η φιλόλογος μας να μας πει από που βγαίνει) δεν είναι κακή ούτε λάθος, όπως και το "disabled". Μιλά ακριβώς για το τι μας συμβαίνει, και ας χρησιμοποιείται ως υποτιμητικός όρος. Το "ειδικές ανάγκες" εξωραίζει κάπως τα πράγματα και τα κάνει να φαίνονται πιο απόμακρα. Ίσως γιατί το ανάπηρος έχει σχετιστεί με ένα καροτσάκι, ενώ το δεύτερο μιλάει λίγο και για μένα/μας.
2. Στην δεύτερη βλέπουμε πως δεν είναι μόνο η Ελλαδίτσα μας που έχει πρόβλημα. Όπου και αν είσαι τα πράγματα είναι άσχημα για αυτή την κοινότητα. Ίσως είναι λίγο καλύτερα σε κάποια μέρη, αλλά δεν είναι ουτοπικά όπως κάποιοι τα φαντάζονται!
3. Γνωρίζουν οι άλλοι για το τι έχουμε; μπαααα....Μπαίνουν στην διαδικασία να μάθουν; ελάχιστοι. Πρέπει να τους κάνουμε να καταλάβουν; Ναι, αλλά μέχρι ένα σημείο. Δεν έχουμε τις αντοχές για να υπερνικήσουμε την ξεροκεφαλιά κάποιων!
4. Αυτό είναι θέμα ευγένειας. Πρώτα ρωτάς τον άλλο αν θέλει βοήθεια και μετά κάνεις ότι σου ζητήσει. Πιο παλιά είχε σταματήσει (προ σκλήρυνσης) ένας κυριούλης με τις τσάντες του σουπερ μάρκετ για να πάρει ανάσα (είχε πολλές). Τον ρώτησα αν θέλει βοήθεια και μου πε όχι. Αλλιώς θα τις είχα βουτήξει και θα πήγαινα μοναχός μου! Ακόμα και αν είναι υγιής ο άλλος, του φέρεσαι ευγενικά. Στην άλλη περίπτωση που ένα παιδί πήγε με το ηλεκτρικό καροτσάκι του να ανεβεί στο πεζοδρόμιο και κάπου βρήκε, πήγα και τον ξεκόλλησα και του μάζεψαμε τα πράγματα που σκόρπισαν... εκεί βοηθάς πιο άμεσα.
   Εγώ είμαι ακόμα στην απέναντι όχθη καλώς ή κακώς. Δεν θα με βοηθήσει κανείς και περιμένουν από εμένα να κάνω το καλό
5. Νομίζω ότι είναι δύσκολο να εξηγήσεις στον οποιονδήποτε το "πακέτο" που κουβαλάς. Όπως είπε όμως και η μια κοπέλα, είσαι σε ένα πιο πλατωνικό επίπεδο.
6. Αυτή πρέπει να ήταν η πιο δυνατή ερώτηση. Ποιος δεν έχει νιώσει βάρος; Δείξτε μου έναν από μας. Εδώ όμως είπε κάτι πολύ όμορφο ή κοπέλα στο βάθος: για τους ανθρώπους που μας αγαπούν, δεν είμαστε βάρος. Δεν μας βλέπουν έτσι.
7. Όχι δεν θα άλλαζα το ότι εμφάνισα σκλήρυνση. Ότι και αν μου έχει κάνει και ότι μου κρύβει για το μέλλον μου. Δε έκανε να δω τελείως διαφορετικά τον κόσμο και γνώρισα ανθρώπους σαν και όλους εσάς.
8. Η ζωή μου μπορεί να άλλαξε, αλλά δεν το έχω βάλει κάτω νομίζω. Καλά κάτι ώρες όλα είναι μαύρα, αλλά το ξεπερνάω νομίζω

Δείτε το και περιμένω τα δικά σας σχόλια

[κώστας]

1. Δεν προσβάλλομαι καθόλου. Όταν πρόκειται για μια αλήθεια, προσβάλλεται μόνον όποιος δεν έχει συνειδητοποιήσει ή δεν έχει αποδεχτεί την κατάστασή του. Εκτός αν το «ανάπηρος», χρησιμοποιείται ειρωνικά. Οπότε η απάντηση είναι, «καλύτερα ανάπηρος στα πόδια, παρά στο μυαλό»!
2. Ποτέ δεν είναι επαρκείς οι πόροι για ανθρώπους με αναπόφευκτα αυξημένες ανάγκες.
3. Ισχύει αλλά πρέπει να σ΄ αγαπούν πραγματικά για να ενδιαφερθούν να μάθουν.
4. Ναι!
5. Αναμφισβήτητα είναι δύσκολο, εκτός κι΄ αν ο άλλος-η, έχει παρόμοιο πρόβλημα.
6. Δεν υπάρχει ΑμεΑ που να μην το έχει νοιώσει. Και γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε. Είναι μια πραγματικότητα.
7. Ασαφής ερώτηση. Φυσικά και θα την άλλαζα, όχι όμως με μια παραλλαγή της, αλλά με μια κανονική έστω και δύσκολη, ζωή.
8. Δεν το νομίζω. Τη ζωή του ο καθένας τη γεμίζει όπως θέλει και μπορεί. Όχι όμως με προβλήματα αναπηρίας!

[agathan]

η 7 φαινεται ασαφης, αλλα απο τις απαντησεις τους καταλαβα οτι ρωταει αν θα μπορουσες να διωξεις αυτο που εχεις, να μην το ειχες ποτε ή απλα να ερχοταν ενα τζινι και να το επαιρνε, θα το εκανες;

[κώστας]

Κι΄ εγώ αυτό κατάλαβα, συνεπώς η απάντησή μου ισχύει.

[Ντιανα]

1. Οχι δεν προσβαλλομαι. Ο κολλητος μου φιλος με χαιρετα καθε μερα " γεια σου ΑμεΑ μου" και γελαω καθε πρωι. Εξαλλου ειναι και αποδοχη μιας καταστασης που δεν αλλαζει για την ωρα
2. Οι ποροι δεν ειναι επαρκεις και ποτε δεν θα ειναι. Εδω ο ΕΟΠΥΥ δεν δινει εγκριση για εισαγωγη σε κεντρα αποκαταστασης παραπανω απο τρεις τεσσερις μηνες το χρονο, λες κι εχουμε σπασει το ποδι ή καναμε καποια επεμβαση ισχιου και θα γινουμε καλα
3. Ολοι εχουν ακουστα την παθηση, αλλα εντελως επιφανειακα. Ελαχιστοι ξερουν τι ειναι και μετρημενοι στα δαχτυλα οσοι μπορουν να καταλαβουν τις διαφορες μορφες της. Θυμαμαι καποια που ειχε πει πως ειναι μια μορφη καρκινου
4. Ναι!
5. Οχι δεν ειναι. Ξερω μερικες περιπτωσεις ανθρωπων ακομα και σε αμαξιδιο που γνωρισαν μεγαλους ερωτες μετα την αναπηρια τους. Οσο για τις φιλικες σχεσεις, δεν εχει καμμια σχεση το αν εισαι αναπηρος ή οχι στην επιλογη ή αποδοχη φιλου... ειναι θεμα χαρακτηρα.
6. Ποιος δεν ενιωσε; ειδικα αν ειναι σε αμαξιδιο....οσο κι αν τον αγαπουν και τον στηριζουν οι δικοι του ανθρωποι, οταν εχει αναγκη απο βοηθεια για καποιες κινησεις, παντα θα νιωθει οτι επιβαρυνει τους γυρω του.
7. Εννοειται πως ΝΑΙ. Δεν την θελω πια! Την δινω οσο οσο..
8. Ναι, η ζωη μου ειναι γεματη, οι 24 ωρες της ημερας δεν μου φτανουν με αυτα που επελεξα να κανω ουσα σε αμαξιδιο

[Βίκυ]

1.Δεν προσβαλλομαι απο τον όρο "αναπηρος".Οχι,αυτη ειμαι και σε οποιον αρεσω.Εχω καστανα ματια,ειμαι κοντουλα,με τα πιασιματα μου,πεισματαρα,εχω υπερμετρωπια,ισως και πρεσβυωπια κλπ κλπ και... εχω αναπηριες..."αορατες" αλλα τις εχω.Αυτη ειμαι.
Εδω πρεπει να σας πω οτι καποια στιγμη,διαπληκτιστικα με εναν "κυριο".Απευθυνθηκε σε μια κοπελα, που καθοταν μονη της λεγοντας της:Γιατι δεν ερχεσαι μαζι μας;Ντρεπεσαι;Γιατι;Αναπηρη εισαι;
Του ειπα:Αναπηρη ειμαι εγω,ομως δεν ντρεπομαι...προσεχε τι λες...
Παγωσε,δεν εβγαλε τσιμουδια.Προκειται για νεο,με σπουδες και πολυ κοινωνικο...δυστυχως ομως...χωρις παιδεια.
2.Δυστυχως οχι...δυστυχως
3.Οχι,αφου ειναι "αορατες".Οταν βεβαια εχει ζεστη ή ειμαι σε ωση/υποτροπη και δυσκολευομαι,συνηθως με ρωτουν:Πονας;Γιατι κινεισαι αργα;Απαντω, πως σημερα ειναι δυσκολη μερα και τελειωνει η συζητηση εκει.
4.Ναι!!!!!Ευχαριστω πολυ οποιον με εχει βοηθησει...Σε εκπαιδευτικες επισκεψεις με τη σχολη,καποια παιδια,οι καθηγητες, μου εβρισκαν ενα σημειο να καθισω:"Ελα Βικυ,μην στεκεσαι ορθια,καθισε"
5.Συντροφο εχω,πολυ πριν τη διαγνωση,21 χρονια παντρεμενη οποτε δεν εχω αποψη για τετοιας φυσης γνωριμιες...ειμαι καλυμμενη.
6.Βαρος δεν εχω νιωσει,εμποδιο ομως,πολλες φορες.Ολος ο οικογενειακος προγραμματισμος γινεται συμφωνα με τις δικες μου αναγκες.Με στενοχωρει ας πουμε,που δεν παμε κατακαλοκαιρο διακοπες επειδη η ζεστη με "σκοτωνει".Δεν μπορουμε να κανουμε μια μονοημερη εκδρομη γιατι κουραζομαι και μετα για πολλες μερες...ειμαι σε κακη κατασταση.
Ποτε δεν διαμαρτυρηθηκε,ουτε δυσανασχετησε το αγορι μου...εμενα ομως με "τρωει"...οσα σταματησε να θελει,να κανει,να του αρεσουν εξαιτιας μου
7.Πολυ ευχαριστως...θελω πισω τη ζωη μου,την ανεμελια μου
8.Ναι!!!!!Η ζωη μου ειναι γεματη!Εχω φτιαξει μια ομορφη οικογενεια!Εξελισσομαι και προχωρω,με ολες τις δυσκολιες που αντιμετωπιζω!Εχω γνωρισει εσας και πολλους αλλους μεσα απο αυτη την περιπετεια.Συνεχιζω,με κοπο,πονο,πεισμα,...
Δεν τα καταφερνω παντα ομως δεν παραιτουμαι!

[MARINA]

Πολύ ωραίο θέμα!Δεν έχω κουράγιο να απαντήσω και να συμμετάσχω κι εγώ τώρα....τουλάχιστον όχι ακόμα ...Είναι κι αυτό από τις παραξενιές που μου έφερε η νόσος...Σας φιλώ!

[καιτη]

εγω που ακομα περπαταω νιωθω πολλες φορες την αδιαφορα των δικων μου ανθρώπων πανω στο θεμα μου και αυτο με πληγωνει. αν τωρα φαιρονται ετσι δηλ τι θα γινει αμα τους χρειαστω αληθινα; εστειλα ενα μν στον γιο μου σημερα.....ευχαριστω.... το καταλαβε και ειπε.... τι εκανα; του απαντησα τι δεν εκανες...ενω χθες σου ειπα οτι θα κανω κορτιζονη δεν με σκεφτηκες να με ρωτησεις μαμα πως εισαι; καλά θα του ελεγα, ψεμμα θα ηταν αλλα θα το ελεγα.μου δικαιολογηθηκε με το φορτος εργασιας του και του ειπα μα τωρα σου το εστειλα που εισαι σπιτι. ναι εχω αναγκη να ειμαι στην ακρη του μυαλου του. δεν ζηταω νομιζω πολλα ε;

[Ντιανα]

Νομιζω οτι ζητας πολλα.....και εισαι ακομα καλα.
Γιατι φορτωνεις με ενοχες το παιδι σου;;;;
Δεν φταινε τα παιδια μας αν εμεις αρρωστησαμε....
Μην το κανεις αυτο στο παιδι σου!
Εχω δυο παιδια που περασαν την εφηβεια τους με την μανα τους στο αμαξιδιο.
Αν καποιος πρεπει να νιωθει ενοχες ειμαστε εμεις που στερησαμε την ανεμελια απο τα παιδια μας, οχι να τα φορτωνουμε και ενοχες απο πανω.
Στην πραγματικοτητα κανεις δεν φταιει, ουτε εμεις ουτε οι γυρω μας.
Πρεπει να συμβιωνουμε με αγαπη και κατανοηση και οι μεν και οι δε. Κατανοηση και απο τις δυο πλευρες. Καί αγαπη. Πολλη αγαπη. Οση δωσουμε τοση θα παρουμε.
Και αυτη ειναι η δικη μου αποψη.

[κώστας]

Την υιοθετώ κι΄ εγώ!